سلام آدمایی که دیگه نیستید

روزایی که تلگرام نبود اینجا پاتوق هر روزم بود زود گذشت و زود تموم شد

دوستان وبلاگی من، فراموشتون نمیکنم

خزر عزیز

تدی

مسعود

اون دو تا داداش، سهیل و سامیار

اون حمید زئوس بی معرفت

سید محمد پارسا

بریم قدیما

امیرحسین عزیز

داریوش

ارسلان

و... که الان یادم نیست خیلی

کاش بودید یه گروه تلگرام میزدیم دورهم یاد گذشته...

نمی دونم الان کجایید و چکار میکنید

ان شالله ک مفق باشید

من دینی ندارم، اما به عقاید دیگران احترام می گذارم

جمله ای تکراری که احتمالا همه ما آنرا شنیده ایم.

اما آیا به راستی چنین است؟

تجربه ثابت کرده است بسیاری از افرادی که این جمله را به زبان می آورند، به آن پایبند نیستند. بارها از سوی این مدعیان ثابت شده که کمترین حرمتی برای اعتقادات دیگران قائل نیستند.

حرف های دو پهلو، نیش و کنایه، تمسخر و... نسبت به اعتقادات دیگران را می شود در رفتار و گفتار این عده مشاهده کرد. شاید بتوان گفت این افراد حتی معنای این جمله را درک نکرده اند و صرفا به خاطر حفظ وجهه ی اجتماعی خودشان این ادعا را مطرح می کنند چرا که می دانند اگر این ادعا را نداشته باشند به نوعی در مقابل جامعه ایستاده اند و از هر لحاظ مخصوصا از جنبه اخلاقی طرد می شوند.

بنابراین این جمله کوششی ریاکارانه برای نشان ندادن و مخفی نگه داشتن  اصل تفکرات این افراد است. در حقیقت هیچ تضمینی برای رفتار آنها وجود ندارد زیرا کسی که به چیزی پایبند نیست و تفکرش از مبنای هیچ سرچشمه می گیرد، آزاد و رها به هر شکلی کوشش می کند که به هدف خود برسد چراکه در مخفی گاه ذهن خود تصور می کند که هیچ تشویق و مجازاتی در کار نیست.

معمولا این افراد هیچ حد و حدودی برای اعمال و رفتار و تفکراتشان نمی شناسند و حتی در بعضی موارد در مقابل قانون هم می ایستند، البته تا آنجا که قدرتش را داشته باشند، در غیر اینصورت سعی می کنند مخفیانه قانون شکنی کنند.

شاید احساس کنید کمی غیر منصفانه است، اما نه!

به این فکر کنید اگر شما چارچوبی برای خود قائل نباشید آیا برای اعتقادات دیگران چارچوبی قائلید؟

وقتی که اعتقادات دیگران برای شما ارزشی ندارد چه دلیلی برای احترام گذاشتن به آن وجود دارد؟

شما تصور می کنید که در مقابل چیزی مسئول نیستید و در مقابل هیچ چیز مورد بازخواست قرار نمی گیرید، پس چه دلیلی دارد به عقاید دیگران احترام بگذارید؟

اخلاق؟

البته به خوبی می دانیم این کوشش ریاکارانه به وسیه این افراد همیشه در پس اخلاقیات مخفی مانده است. پس اخلاق بهانه خوبی برای این عده است.

صد البته که مقصود این نوشته تطهیر و تعظیم دین داران نیست اما به هر حال دینداران با هر سطح ایمان و اعتقاد در چارچوبی مشخص زیست می کنند و به خوبی می دانند روزی مورد بازخواست قرار خواهند گرفت.

پس بهتر است هیچ وقت به این افراد(مدعیان دروغگو) اعتماد نکنیم.

قبلا هم وبلاگ هایی داشتم

یادش بخیر اون زمانی که توی وبلاگا میچرخیدیم.

چه دوران شیرینی بود دوستان خوب و زیادی داشتیم مثل امیر حسین، مسعود، تدی، خزر، علی رضا، ارسلان و... و دوست خوبم آی هان و...و البته دوستانی که خوب کمتر با هم در ارتباط بودیم!

ولی این روزها همه خاطرات رو یک بی شرف برام زهرمار کرد...

دلیلی که باعث شد بعد از مدت ها یک پست بذارم آدم یا آدم های کثیفی هستند که کارشون فحاشی هست

واقعا هم نمیفهمم چه هدفی دارند و با فحاشی به چه چیزی میرسند؟

بارها باعث سوتفاهم بین دوستانمون شدند دوستان به هم شک کردند و رابطه ها خراب شد و بعدها البته متوجه اشتباهاتمون شدیم

اما به هر حال این شخص یا اشخاص از مدتهاست هستند و فحاشی میکنند و به قول معروف ککشون هم نمیگزه

فحاش عزیز من نگرانتم الان که وبلاگ و وبلاگ داری تقریبا منقرض شده میخوای چکار کنی؟

خخخخخ

اگر حرفی داری به شکل منطقی و محترمانه بیا بزن نداری فحش نده

بد ندیدم چند نمونه از فحاشی های فحاش های محترم رو توی وبلاگ خودم هم بذارم تا مشخص بشه من خودم هم از مورد لطف این افراد قرار گرفتم

هیچ وقت از فحاشی خوشم نمیومده و نمیاد

ولی برام دردآوره که به کسی که اهل فحاشی نیست انگ فحاشی میزنند

خدا همه فحاش ها و تهمت زنندگان رو لعنت کنه ان شالله

اینها بخشی از فحاشی هایی بود که به من شده

ولی نمونه زیاده این فحاش (یا فحاش ها) جاهل مثل اینکه هنوز هم فعاله

و متاسفانه باعث تهمت فحاشی یکی از دوستان به من هم شده

امیدوارم سزات رو تو همین دنیا ببینی

بسیاری از متخصّصان، بالینی، گرایش به هم‌جنس را به دو نوع، «نهفته و آشکار» تقسیم می‌کنند. در هم‌جنس گرایی نهفته، تمایلات بیش‌تر به صورت ناخودآگاه، نامشخّص و پنهان است. در حالی که در هم‌جنس گرایی آشکار، گرایش‌ها به صورت خودآگاه بوده و ممکن است فرد، ظاهر خود را به جنس مخالف تبدیل کند.

نشانه‌ها

اغلب کودکان ونوجوانان هم‌جنس گرا از نظر ظاهری عادی هستند و در بین آن‌ها افراد با هوش، درس خوان و مرفّه نیز دیده می‌شود.

اکثر افراد این گروه، از زیبایی نسبی و آراستگی چهره و مو برخوردارند و در سنین بالاتر میل به شیک پوشی و آرایش در پسران و دختران مشاهده می‌گردد، به طوری که نظر دیگران را به خود جلب می‌کنند به علاوه در بسیاری از آن‌ها احساس گناه، عقده‌ها یا کمبودهای عاطفی به چشم می‌خورد.

عوامل مرتبط با هم‌جنس گرایی

شواهد جدید حاکی از آن است که وراثت نقش مهمّی در هم‌جنس گرایی دارد. دو قلوهای یک تخمکی خیلی بیش‌تر از دوقلوهای دو تخمکی در جهت گیری هم‌جنس گرا شبیه هم هستند. به علاوه فراوانی افراد هم‌جنس گرا در بین خویشاوندان تنی نسبت به خویشاوندان ناتنی بیش‌تر است. (بیلی و همکاران، 1993). به عقیده‌ی چند تن از پژوهشگران، ژن‌ها خاصّی بر سطوح هورمون جنسی پیش از تولّد تأثیر می‌گذارند و ساختارهای مغز را به گونه‌ای تغییر می‌دهند که موجب ایجاد احساسات و رفتارهای هم‌جنس گرایی شود. طبق این نظریه، عوامل محیطی نیز می‌توانند هورمون‌های پیش از تولّد را تغییر دهند. دخترهایی که در دوره‌ی پیش از تولّد در معرض مقادیر زیاد آندروژن‌ها یا استروژن‌ها قرار داشته‌اند به احتمال بیش‌تری هم‌جنس گرا می‌شوند.

علی رغم وجود این نظریه، بیش‌تر تحقیقات بر این نکته تأکید می‌کنند که یادگیری‌های اجتماعی در اوایل کودکی، فرد را به سوی این گرایش‌ها سوق می‌دهند و تمایلات هم‌جنس گرایانه در سال‌های قبل از نوجوانی پایه گذاری می‌شوند. مطمئناً خانواده، مدرسه و جامعه از طرق مختلف بر این یادگیری‌ها اثر می‌گذارند.

گاهی والدین، آگاهانه یا از سر ناآگاهی، رفتارهای جنس مقابل را در فرزندان خود تقویت می‌نمایند. خریدن لباس‌ها و اسباب بازی‌های پسرانه برای دختران یا بر عکس، آرایش مو و حتّی نحوه‌ی گفت و گوی والدین با فرزندان، موجب می‌شود کودکان، نقش‌ها وهویّت جنسی خود را به درستی نشناسند و در دوره‌ی نوجوانی و بزرگسالی در پیروی کردن از آن نقش‌ها با مشکل مواجه شوند. وجود رفتارهای پسرانه در دختران و رفتارهای دخترانه در پسران نشانه‌ی شیوه‌های نادرست تربیتی است. بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکانی که با این سبک تربیتی پرورش می‌یابند، آمادگی بیش‌تری برای گرایش به افراد هم‌جنس دارند.

علاوه بر این، در خانواده هایی که پدر مقتدر و کارآمد حضور ندارد و یا روابط پدر با کودک، تحقیر کننده و توهین آمیز است، کودک تسلیم شدن در برابر دیگران را می‌آموزد و میل به هم‌جنس در او تقویت می‌شود.
در سنین نوجوانی و قبل از آن فشار گروه همسالان افزایش می‌یابد. بچّه‌ها برای حفظ دوستی، احساس تعلّق و ارزشمندی و کسب تأیید از طرف گروه، تا حدّ زیادی به نظرات همسالان خود تکیه می‌کنند. دوستی‌ها و معاشرت‌های ناسالم با افرادی که درمرحله‌ی بیداری جنسی هستند، نوجوان را در معرض وسوسه قرار می‌دهد و بر تصمیم او برای گرایش به رفتارهای جنسی مخاطره آمیز تأثیر می‌گذارد.
گاهی بی‌توجّهی والدین نسبت به رعایت حدود روابطشان در حضور فرزندان و هم‌چنین عدم نظارت بر نوع رابطه‌ی اعضای خانواده و بستگان نزدیک با کودک، زمینه را برای بیداری غرایز جنسی و تحریک کنجکاوی‌های کودک فراهم می‌سازد.

مدیر وبلاگ خود تصمیم به ادامه کار در سیستم وبلاگدهی دیگر گرفته:

http://iranmens.blog.ir/

باشد درس عبرتی برای تنگ نظران

برخی از مهم‌ترین عوامل زمینه ساز اشاره می‌شود:

1-گروهی از نوجوانان معتقدند داشتن دوست پسر برای دختران، نشانه‌ی وجود جاذبه‌های فردی و دوست دختر برای پسران، نشانه‌ی قدرت، توانمندی و کفایت اجتماعی است. این افراد نداشتن دوست غیر هم‌جنس را نوعی بی عرضگی و ناتوانی تلقّی می‌کنند. نگرش‌های غلط و ارزش‌های غیر واقعی در بین نوجوانان، زمینه را برای گرایش بیش‌تر آن‌ها به روابط ناسالم فراهم می‌سازد.

2-در برخی موارد، عدم وجود رابطه‌ی عاطفی و صمیمانه بین فرزندان و والدین، بی‌توجّهی به خواسته‌ها و نیازهای آن‌ها و هم چنین تنش‌ها و اختلافات خانوادگی، نوجوان‌ها را در شرایطی قرار می‌دهد که برای رسیدن به آرامش و احساس امنیّت به دوستی با جنس مقابل روی آورند.

3-گاهی نوجوان‌ها برای ارضای کنجکاوی‌های خود درباره‌ی جنس مقابل و شناخت روحیّات و ویژگی‌ها آن‌ها، ارتباط با جنس مخالف را تجربه می‌کنند.

4- بررسی‌ها نشان می‌دهد گروهی از نوجوانان صرفاً برای ارضای غرایز جنسی خود اقدام به برقراری رابطه‌ی دوستانه می‌کنند. نوجوانان‌هایی که از لحاظ جنسی فعّال می‌شوند، اعتماد به نفس پایینی دارند و علاوه بر احساس ناامنی، قادر به برقراری رابطه صمیمانه با دیگران نیستند.

5- گروهی از نوجوانان با انگیزه‌های اقتصادی و کسب در آمد، به سمت دوستی با جنس مخالف قدم برمی‌دارند. در این شرایط احتمال آلودگی به انواع بیماری‌های آمیزشی و عفونی به ویژه ایدز بسیار افزایش می‌یابد.

6-هدف غایی برای بسیاری از دختران نوجوان که به دوستی با جنس مخالف روی می‌آورند.، شناخت فرد مقابل و برنامه ریزی برای ازدواج است و تقریباً تمامی پسرها به دوشت دختر خود وعده‌ی ازدواج می‌دهند. در حالی که اغلب این وعده‌ها تحقق پیدا نمی‌کند و پسرها می‌توانند در ذهنشان مرز بین ازدواج و دوستی را حفظ کنند.

7-عدم نظارت والدین بر فعّالیّت‌های نوجوانان به ویژه والدینی که طلاق می‌گیرند و درگیر مسایل روحی خود هستند، بستر مناسبی را برای بروز رفتارهای پر خطر و دوستی با جنس مقابل فراهم می‌کند. کنترل دوستی‌ها، معاشرت‌ها، رفت و آمدها، نحوه‌ی گذراندن اوقات فراغت و هم چنین عملکرد درسی فرزندان، احتمال بروز رفتارهای انحرافی را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد.

8-بسیاری از والدین نسبت به مراحل و روش‌های تربیت جنسی اطلّاعات کافی ندارند و نمی‌توانند فرزندان خود را نسب به پیامدهای دوران بلوغ آگاه سازند. در نتیجه نوجوان‌ها از طریق دوستان و همسالان پاسخ بسیاری از سؤالات خود را به دست می‌آورند که در برخی موارد گمراه کننده است و زمینه را برای انحراف نوجوان آماده می‌سازد.

9-سست شدن باورها، اعتقادات مذهبی و ارزش‌های اخلاقی در خانواده و هم چنین پیروی از الگوهای به ظاهر مترقّی، قبح دوستی‌های پیش از ازدواج را در نظر نوجوانان از بین می‌برد و به مرور زمان گرایش به ارتباط با جنس مقابل، به امری معمول و رایج در جامعه تبدیل می‌شود.

گر چه تمایل به برقراری ارتباط با دوست غیر هم‌جنس ریشه در گرایش‌های طبیعی فرد دارد و در زمان دوستی، شور و هیجان عاطفی و غریزی به نوجوان می‌بخشد، امّا چون این رابطه، پنهانی، غیر قانونی و بر خلاف ارزش‌های اخلاقی واعتقادی است، در همان دوره‌ی ارتباط موجب تنش‌های روحی، هنجار شکنی و حواس پرتی می‌شود.

نوجوانانی که رابطه‌ی طولانی مدّت با جنس مخالف دارند و یا هم زمان با چند نفر ارتباط برقرار می‌کنند، بیش‌تر از کسانی که رابطه‌ای ندارند و یا رابطه‌ای سطحی با یک نفر دارند، درگیر انواع بزه کاری‌ها (دزدی، تخریب اموال دیگران، ضرب و جرح، فرار از خانه و... ) و مصرف الکل می‌شوند.

تحقیقات نشان می‌دهد داشتن رابطه‌ی عاطفی با جنس مخالف، اعتماد به نفس نوجوانان را کاهش داده و احتمال بروز افسردگی را بیش‌تر می‌کند. این افراد نسبت به زمان قبل از دوستی بیش‌تر دچار این دو ناراحتی روانی می‌شوند. البته افسردگی در دختران و کاهش اعتماد به نفس در پسران، شایع‌تر است.

@moshsverfa_nojavan 

هر چه زمان برقراری ارتباط با جنس مخالف طولانی‌تر باشد، وابستگی عاطفی افراد به یکدیگر بیش‌تر می‌شود. قطع رابطه با رنج فراوانی همراه خواهد بود.

 بررسی‌ها نشان می‌دهد هر دو فرد دچار حالاتی نظیر داغ دیدگی و سوگ می‌شوند به علاوه مشکلات جسمی، افت تحصیلی، کناره گیری از خانواده، میل به تنهایی و اشتغال ذهنی با خاطرات فرد مقابل، فکر خودکشی و یا سوء مصرف موادّ مخدّر، از بارزترین نشانه‌های واکنش به جدایی است.

در بسیاری از موارد، ارتباط با جنس مخالف به کاهش انگیزه‌های تحصیلی می‌انجامد و احتمال مردودی و ترک تحصیل را افزایش می‌دهد. این شرایط بر احساس رضایت فرد از زندگی، آینده‌ی تحصیلی شغلی و تشکیل خانواده وی تأثیر منفی خواهد داشت.

ترس طولانی مدّت از آشکار شدن رابطه‌ی پنهانی با جنس مخالف به ویژه پس از قطع ارتباط و ازدواج، دختران را در معرض نگرانی و اضطراب ناتوان کننده‌ای قرار می‌دهد و بر احساس خشنودی و سلامت روابط زناشویی آن‌ها تأثیر منفی می‌گذارد.

افرادی که قبل از ازدواج رابطه با جنس مخالف را تجربه می‌کنند، نسبت به همسر خود احساس بی‌اعتمادی و بدبینی دارند این افکار آزاردهنده به روابط صمیمانه همسران لطمه جدّی وارد می‌سازد و درگیری‌ها و اختلافات زناشویی را شدّت می‌بخشد.

عوامل مرتبط در ارتباط با جنس مقابل
کودکان با پشت سر گذاشتن مراحل رشد قدم به دنیای نوجوانی می‌گذارند و بلوغ جنسی را تجربه می‌کنند. در این مرحله ارگان‌های جنسی به تکامل می‌رسند و توانایی تولید مثل در فرد ظاهر می‌شود. این تغییرات که به علّت افزایش ترشّح هورمون‌های جنسی رخ می‌دهد، بیداری غریزه‌ی جنسی و توجّه و گرایش نوجوان به جنس مخالف را در پی دارد. با این وجود، بررسی‌ها نشان می‌دهد تمایل به برقراری ارتباط با جنس مخالف، تنها به میزان هورمون‌های جنسی بستگی ندارد بلکه بیش‌تر متأثر از ویژگی‌ها و شرایط خانواده، همسالان، تفاوت‌های فردی و باورهای ارزشی است.

برای بسیاری از مادرها سخت است که جایگاه «زن شماره یک» خود در زندگی پسرشان را به فرد دیگری بدهند. اما باید بدانید این پسر در جوانی به سراغ عشق خود خواهد رفت و خواسته یا ناخواسته، جایگاه شما را به زن جوانی خوهد داد که عاشقش شده است. بنابراین، به نامزد/همسر او یک شانس بدهید تا خودش را در دل شما جا کند. اگر شما هم از دید پسرتان آن زن را ببینید، بسیاری از مشکلات از بین خواهند رفت.

2. تواضع و فروتنی را به او بیاموزید

هرگز پسر خود را خیلی مغرور و از خودراضی بار نیاورید. خیلی هم اعتمادبه‌نفس را از او نگیرید. سعی کنید با مطالعه و کمک گرفتن از مشاوران پسری تربیت کنید که در عین ادب و تواضع، شخصیت و غرور خود را نیز حفظ می کند.

3. هدایای او را دوست داشته باشید

هر هدیه ای که پسرتان به شما می دهد را با همه وجود قبول کنید و عشق و خوشحالی خود را به او نشان دهید. این هدیه می تواند یک بیسکوئیت ساده یا کاردستی زیبایی باشد که خودش برای شما ساخته است. با این کار، خود را در دل او جا می کنید و همیشه دوستتان خواهد داشت.

4. به پدر او احترام بگذارید

اگر با پدر پسرتان در یک خانه زندگی می کنید، با عشق و احترام با او رفتار کنید. اگر به هر دلیلی از هم جدا شده اید، باز همچنان با احترام در مورد او صحبت کنید. وقتی پسرتان این محبت و احترام را از طرف شما می بینند، آن را می آموزند و در آینده روحیه و اخلاق بهتری خواهند داشت.

5. غذاخوردن پشت میز را به او بیاموزید

از همان سن پایین درست غذا خوردن پشت میز را به او بیاموزید. باید آداب تشکر، درخواست، غذاخوردن و بلند شدن از پشت میز را به او بیاموزید. این کار بسیار دشوار است زیرا پسرها سرسخت هستند، اما با تکرار و گذشت زمان می توانید از عهده این کار بر بیایید. این برای آینده فرزندتان بسیار مهم است.

بعدشم بره روی پشت بابا راه بره تا خستگی بابا در بره!

در این مقاله ، تفاوت های زیست شناختی و روان شناختی در پسران و دختران را مورد بررسی قرار می دهیم.

مغز پسران، به گونه ای دیگر تکامل یافته است

نیم کره راست مغز در پسران ، سریعتر از نیم کره چپ رشد می کند وارتباط داخلی بیشتری در خود نیم کره راست برقرار می شود تا بین دو نیم کره.

دردختران ، هر دو نیم کره مغز به طور یکنواخت رشد می کند، و این چیزی است که این امتیاز را برایشان دربردارد ، تا نسبت به پسران ، از توانایی های بیشتری برخوردار باشند. از آن جا که درمغزدختران ، پیوند بیشتری بین دونیم کره مغز وجود دارد و جسم پینه ای مغز آنان ، ضخیم تر از جسم پینه ای مغز پسران است ، تعداد دخترانی که بتوانند با هر دو دست کار کنند خیلی بیشتراست .

بررسی های انجام شده بر روی کودکان ونوجوانان بین پنج تا هجده ساله نشان می دهد که پسران عملا می توانند بهتر از دختران هدفی را با پرتو نور بزنند، چیزی را براساس یک نقشه از پایین تا بالا بازسازی کنند، تعداد اشیای سه بعدی را کنار هم بچینند ومسایلی راکه به تفکر ریاضی نیاز دارد، حل کنند. تمام این توانایی ها حداقل در 80 درصد تمام مردان وپسران در نیم کره راست مغز قرار گرفته است.

چرا پسران عصبی تر هستند؟

تستوسترون، هورمون موفقیت، توانایی وقابلیت رقابت است، اما درجای نامناسب از مردان وجانوران مذکر، بمب ساعتی می سازد.اکثر پدرومادران از اشتهای ناب وسیری ناپذیر پسرهایشان برای تماشای فیلمهای حادثه ای خبردارند. تمام صحنه های خشن را با جزییات آن به خاطر سپرده ودرهر لحظه آن را به یاد می آورند. دختران معمولا تمایلی به تماشای چنین فیلمهایی ندارند.

تحقیق دانشگاه سیدنی نشان داد که 74 درصد پسران وقتی دریک بحران درگیر می شوند، به طور مثال درگیری درحیاط مدرسه، برای حل مشکل از خشونت کلامی وفیزیکی استفاده می کنند، درحالی که 78 درصد دختران ، خود را از سرراه بحران کنار می کشند یا سعی می کنند با گفت وگو وضعیت راآرام سازند.

اصل مطلب:

متأسفانه در جامعه ی ما به لحاظ برخی کاستی‌ها و نارسایی‌ها و ضعف در بینش و وجود پندارهای نادرست فرهنگی، اغلب پسربچه‌ها تا پایان سنین دبستانی (حدود 12- 11 سالگی)، آن‌گونه که بایسته و شایسته است نمی‌توانند با الگوهای بزرگسال مرد در اجتماع ارزشمندی همچون کلاس و محیط مدرسه در تعامل و ارتباط متقابل باشند. 2 به همین دلیل است که پسرها تا قبل از شروع سن مدرسه و در کانون خانواده، با جنس زن حشر و نشر دارند و در دوران دبستان نیز غالباً با خانم معلّم‌ها در تماس و ارتباط متقابل قرار می‌گیرند و کمتر فرصت کسب تجارب جامع و موثر با پدر و الگوهای بزرگسال مرد در خارج خانه پیدا می‌کنند. در حالی که پسر بچه‌ها نیاز دارند با الگوهای بزرگسال همجنس خود بیشتر آشنا شوند و در همانند سازی با الگوهای مطلوب مردان مهربان، صبور، مقاوم و مقتدر موفّق گردند.

پسر بچه‌ها دوست دارند که در خانه و مدرسه، از نزدیک با ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری،

آرمان‌ها و اندیشه‌ها، هدف‌ها و برنامه‌های پدران و معلّمان و مربّیان مرد بیشتر آشنا شوند.

آیا زیبایی= دوست داشتنی بودن؟

ﺯﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ،
ﺑﻠﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﻨﺪ .

ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﺷﺖ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ

ﺳﮓﻫﺎ ﺍﺻﻼ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﻓﻘﯿﺮﺷﺎﻥ ﭘﺎﺭﺱ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ

ﺍﺳﮑﯿﻤﻮﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎﯼ ﺁﻻﺳﮑﺎ ﺑﺪﺷﺎﻥ ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ

ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﻫﻢﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ

ﺯﯾﺮﺍ “ ﺣﺲ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﯾﺪﻥ ” ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ

قابل توجه...

این حقیقت که دخترها معمولاً از نظر کلامی، ماهرتر از پسران هستند، در طریقه ارتباطات اجتماعی دختران و پسران تأثیر می گذارد. به نظر می رسد دختران سه ساله، بهتر با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و مشارکت می نمایند، زیرا بیشتر با هم صحبت می کنند. با این حال به نظر دوروتی اینون، «بیشتر پسرها به شیوه خودشان و به میزان کافی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.» او می گوید: «اگر دو یا سه پسر مشغول بازی با یکدیگر باشند، دوست دارند فریاد بکشند حتی اگر فاصله زیادی نیز با هم نداشته باشند!»

روح همکاری در پسران کمتر از دختران نیست، اگرچه ممکن است چنین مشاهده شود زیرا بازی آنها کمتر از بازیهای خیالی دختران، پیچیده به نظر می رسد.

آزمایشات هوش

ممکن است دختران به آزمایشات هوش کلامی بهتر پاسخ دهند، اما حقیقتا هیچ تفاوت اساسی از نظر هوش یا حافظه، بین دختران و پسران وجود ندارد. دوروتی اینون می گوید: «در نهایت در می یابید که میزان هوش پسران بیش از دختران است.» چه چیز می تواند پاسخگوی این سؤال باشد که چرا مردان می توانند به ژرفای نبوغ دست یابند و به افرادی نظیر مونارت و لئوناردو داوینچی تبدیل شوند.

پسرها اغلب مهارتهای حرکتی بیشتری نسبت به دختران داشته و فعالیتهای بدنی شدید را دوست دارند. دوروتی معتقد است: «بیشتر والدین گمان می کنند که پسرها بی قرارتر از دختران می باشند. با این حال، این گرایش به ناآرامی، با توجه به شرایط تشدید می شود.»

چندین مطالعه نشان داده که با پسرها حتی در دوران نوزادی، با خشونت بیشتری نسبت به دخترها رفتار می شود.

ضمنا، دختران اغلب مهارتهای حرکتی را بهتر انجام می دهند و به این دلیل زودتر از پسران یاد می گیرند دگمه های خود را ببندند و از مدادرنگی استفاده کنند.

تواناییهای ویژه

شاید این شوخی قدیمی درباره زنان درست باشد که آنها قادر نیستند ماشین خود را پارک کنند.

به نظر بعضی روانشناسان، مردان تواناییهای بهتری نسبت به زنان دارند. حتی تا دو سالگی، پسرها راحت تر از دخترها ماشینهای اسباب بازی خود را می رانند یا با بلوکهای ساختمان سازی بازی می کنند.

کج خُلقی

به نظر می رسد دختران و پسران، هنگام کودکی به یک اندازه بداخلاقی می کنند. با این حال، مطالعات نشان داده که پسرها عملاً چهار برابر بیشتر از دخترها رفتارهای غیراجتماعی نشان می دهند. دوروتی اینون بیان می کند که رفتارهای پرخاشجویانه بیشتر از کودکان پسر انتظار می رود و حتی این رفتارها در مورد آنها بیشتر تحمل می شود تا دختران هم سن و سالشان.

دوروتی اینون معتقد است: «میزان تولد نوزادان پسر بیش از دختران است. اما پسرها از لحاظ فیزیکی حساس تر از دختران هستند. بنا براین تا زمانی که پسران پا به سن بلوغ بگذارند، میزان

مرگ ومیر در میانشان این وضعیت را برهم می زند.»

او همچنین معتقد است: هر بیماری را که در نظر بگیرید، درمی یابید که میزان مرگ ومیر جنس مذکر بر اثر آن بیماری، بیش از جنس مؤنث است. به نظر می رسد هورمون تستوسترون باعث آسیب پذیری جنس مذکر در مقابل تنشهای فیزیکی می شود. این عامل ممکن است علامت خطر باشد، اما یادآوری این نکته حایز اهمیت است که اینها تفاوتهای آماری دقیقی است و دلیل آن نمی شود که شما نوزاد پسرتان را در پر قو نگه دارید!

قد و وزن

در بدو تولد، یک نوزاد پسر متوسط قامت، سنگین تر و بلندتر از یک نوزاد دختر می باشد. (اگرچه دختران اغلب بدن چاقی دارند.) به گفته دوروتی اینون، این بدان معناست که پسران برای برخاستن از جا، به دلیل وزن زیادشان، کندتر عمل می کنند، اما سریعتر شروع به راه رفتن می نمایند. زیرا پاهای سنگین آنها تعادلشان را حفظ می کند. با این حال پس از این مرحله، این مسایل از بین می روند و رشد کودک، در اولین سال تولدش نقطه عطفی محسوب می شود.

اینکه دختر است یا پسر، سفید است یا سبزه، چشمانش روشن است یا تیره؟

ما به طور غریزی احساس می کنیم که این اطلاعات پایه، سر نخ بزرگی در باره شخصیت آینده کودکمان به ما می دهد.

کیت فرمن که دو دختر و یک پسر دارد، معتقد است که پسرش «جان» همیشه بی قرارتر از دخترش است. حتی در چهار ماهگی وقتی می خواسته پوشکش را عوض کند، جان با پاشنه پا به کف اتاق می کوبیده است. او اضافه می کند، «شما می توانید در تمام خانه سر و صدای او را بشنوید.»

اما آیا این صفات وابسته به جنس، چیزی است که با کودک متولد می شود یا اینکه اکتسابی است و ما به او یاد می دهیم؟ بیشتر متخصصان براین باورند که ترکیبی از هر دو مورد است.

تحقیقات نشان می دهد که ساختمان مغز باعث بسیاری از تفاوتهای رشدی می شود ـ عموما تصور می گردد پسرها در مواردی که اعمال، تحت کنترل نیمه راست مغز هستند، بهتر عمل می کنند.

به این معنا که آنان فعالیتهای بدنی را بهتر انجام می دهند و حال آنکه، تکامل سریعتر نیمه چپ مغز در دختران بدان معناست که آنها در عملکردهایی نظیر مهارتهای حرکتی مثل نوشتن و صحبت کردن ماهرانه تر عمل می کنند.

به هرحال به نظر می رسد که این تفاوتهای طبیعی، توسط والدین و اجتماع بزرگتر جلوه می کنند و حال آنکه مانع شکوفایی ویژگیهای نامناسب کودکان می شوند.

در آزمایشی از والدین چند کودک خواسته شد تا نوزادانشان را که جنسیت آنها معلوم نبود، پیدا کنند. بعضی از کودکان پوشک بسته بودند و بعضی لباس بچگانه (سرهمی) به تن داشتند که به رنگ صورتی یا آبی بودند. رنگ، ضرورتا با جنسیت واقعی کودک هماهنگی نداشت.

چندین بار با کودک برحسب رنگ لباسی که می پوشید، با او به طرز متفاوتی رفتار و یا گفتگو می شد.

ژانت گیبون، مادر دو کودک، در مورد بچه هایش به این مسأله پی برد، او می گوید: «پسرش که اکنون شش ساله است همیشه ناآرامتر از دختر هشت ساله اش، اِما،بوده است.»

ولی می افزاید: «من تصور می کنم که ما عادت کرده ایم شلوغ کردن را از پسران انتظار داشته باشیم. با نگاهی به گذشته، به یاد می آورم که من تحمل کمتری در مقابل شلوغ کردن اِما داشتم.»

در اینجا پاره ای از تفاوتهای اصلی میان جنسها (دختر و پسر) بیان شده است. مهم است که بدانیم این ویژگیها کلی هستند. به قول یک روانشناس، (دوروتی اینون) هر کودک خصوصیات منحصر به فردی دارد و هیچ موجودی، زن یا مرد، وجود ندارد که خصوصیات یکسانی داشته باشد. علی رغم وجود تفاوتهای بین جنسها، تفاوتهای خانوادگی نیز در خصوصیات فردی، دخیل هستند.

منبع: نشریه Parents

کاش بفهمی وقتی 100 بار رو پست ثابت یک وبلاگ میای نظر و پیام تکراری میذاری به جای جذب مخاطب دفع مخاطب میکنی!

کاش یه کم شعور و اخلاق تبلیغات رو داشته باشند بعضی ها...

استاد میاد برا ما میگه چه طور تبلیغ اینترنتی داشته باشید برا محصولات که باعث آزدگی خاطر بقیه نشید...

اونوقت شما؟

بقیه سیخی چند؟

من مهمم!!!

گوربابای بقیه؟

کاش منم منم رو کنار بذارند بعضی ها و به فکر جیب مبارک و دل مبارک خودشون نباشند فقط!

وقتی پسرم ویل شش ساله بود در مسیر کوهستانی گرین مانتین در ورمونت می راندیم تا به دیدار خواهرش در اردوگاه برویم. ناگهان طوفان شدیدی در گرفت. رعد و برق و طوفان سیل آسا، دیدن جاده را بسیار مشکل میکرد.

اگرچه من با تمام تمرکز می راندم وبرای امنیت بیشتر سرعت را هم خیلی کم کرده بودم. چند بار به آیینه عقب نگاه کردم که ببینم ویل در صندلی عقب چه می‏کند؟!

معلوم بود وحشت زده است!

از طوفان که گذشتیم میخواستم از ویل بپرسم حالش چه طور است؟ به چند روش میتوانستم سوالم را مطرح کنم برای مثال "نترسیدی؟ مگر نه رفیق؟" چنین سوالی از پسر دعوت میکند احساساتش را انکار کند، اما از او پرسیدم "کمی ترسناک بود مگر نه ویل؟" و او پاسخ داد: " کمی نه... پدر، خیلی ترسناک بود!"

چنین سوالی به پسر اجازه ابراز آسیب پذیری عاطفی اش را می دهد! ¹

1-برگرفته از کتاب مراقبت از زندگی عاطفی پسرها نوشته مایکل تامپسون

--------------------------------------------

به نام حضرت حق

تصویر اینفوگرافیک زیر در مورد تلفن همراه و معایب استفاده بیش از اندازه از این وسیله پر دردسر است.

توجه داشته باشید اگر در مورد معایب وسیله یا عمل خاصی حرفی به میان آمد مقصود نفی آن و صد درصد رهاکردن آن نیست،

بلکه هشداری است صرفا برای استفاده بهتر و به اندازه در حدی که مشکلی برای ما بوجود نیاورد!

برای مشاهده در اندازه بزرگتر بر روی تصویر کلیک کنید!

به نام حضرت حق

برای دانلود اینجا کلیک کنید

پسر - پسر(مرفه) 

تربیت و شخصیت دو پسر بستگی به فرهنگ حاکم بر خانواده داردکه به کدام سوگرایش دارند. اگر فرهنگ خانواده کاملا مادی باشد، آن دو پسر هم به سوی مادیات گرایش می یابند. در عین حال چون پسر بزرگ بیشتر مورد توجه است و روی او اعتبار بیشتری باز شده است حالت اقتدار بیشتری دارد، مسئولیت پذیر و کاری است و در انجام کارها ساعی است و از خود تنبلی نشان نمی دهد. در حالی که دومی تا حدودی تنبل است و از اقتدار کمتری برخوردار است. از سوی دیگر به دلیل وجود امکانات، این بچه ها با هم درگیر نشده و کاری به کار هم ندارند. 

پسر- پسر(فقیر) 

پسر اول مدام نظارت پدر را بر خود احساس می کند. او دائم از سوی پدر و مادر تحت کنترل است. از این رو کوچکترین عمل او زیر ذره بین برده شده و مورد نقد و بررسی است. و با شدت با آن برخورد می شود. پسر اول معمولا احساس دوگانه ای در خود دارد. از یک سو مدام به او تذکر می دهند که بزرگتر است، باید گذشت کند، رفتار بزرگترها را داشته باشد حتی رفتارهای بچه گانه را انجام ندهد، از سوی دیگر مدام در حال امر و نهی شدن است. در حالی که در مقایسه با پسر دوم راحت تر و آزادتر است. معمولا پسر بزرگتر رفتارهای پدر را تقلید کرده و همان روش را برسر برادر کوچک انتقال می دهد. یک نکته هم در مورد فرزند بزرگ پسر آن است که پس از ازدواج علاقه دارد، در رابطه با همسر خود در برخی موارد حالت کودکانه یافته و همسر ش نقش مادری را هم ایفاء کند. 
معمولا پسر دوم بیشتر سرکوفت می شود در نتیجه اراده ای ضعیف تر دارد، پسر اول حالت حاکمیت و آمریت دارد. به این جهت روحیه ی رهبری در او قوی است، به عکس در پسر دوم که حالت رهبری کمتر و آرام تر است. اگر پدر و مادر به بچه اول بیشتر از بچه دوم توجه کند، دومی آرام و خمود می شود، حتی ممکن است احساس افسردگی داشته باشد. زیرا تصور می کند وجود او اهمیت چندانی در خانه ندارد و کسی به او اعتنا و توجهی ندارد، لذا تمایل به گوشه نشینی و انزوا می یابد. حال به عکس اگر در خانواده توجه کمتر به پسر بزرگتر باشد. پسر دوم شرور، تهاجمی و بی تربیت می شود، زیرا پدر و مادر به دلیل توجه بیش از حد به او، او را لوس و بی مسئولیت بار می آورند. این فرد در زندگی عملی خود هم فاقد پشتکار و انضباط است و پس از ازدواج این موضوع را به خانواده ی خود نیز تسری خواهد داد. 

دختر- پسر 

اگر فرزند اول دختر و فرزند دوم پسر باشد. حالت حاکم بر روابط خواهر و برادر بر محور لجبازی است، چون معمولا پسرها مورد توجه زیاد والدین هستند( در مقایسه با دخترها) از سوی دیگر دختر بزرگ ناچار است کارهای خانه را هم انجام دهد، اما توجه و پاداش ها به طرف پسر کوچک تر منتقل می شود. این مساله هم سبب برخورد رقابت آمیز برادر و خواهر و توسعه ی لج بازی میان آنها می شود. این رابطه به صورت مداوم تکرار شده و ادامه می یابد. در این وضع هر دو در صدد اعمال سلطه هستند، لچ بازی سبب می شود، آنها حالت یکدندگی یافته و در همه خواستهای خویش بدون توجه به دیگری پافشاری کنند. 

پسر- دختر 

در صورتیکه در یک خانواده دو فرزندی، فرزند اول پسر و دومی دختر باشد. پسر حالت تحکم و رهبری دارد. دنبال اعمال سلطه و حاکمیت است. اما دختر حالت مادرانه می یابد. از سویی تصور می کند که هم طراز برادر بزرگش است. احساس کوچک بودن ندارد. اما از آنجا که مادر هم از او توقعاتی دارد، لذا احساس مادر بودن دارد. 

دختر- دختر 

اگر در خانواده دو فرزند، هر دو دختر باشند، در نتیجه نوعی رقابت میان دو فرزند آغاز و توسعه می یابد. زیرا هر دو آن ها می کوشند حالت مادرانه داشته باشند. اما به هر حال معمولا در خانواده های ایرانی بچه اول بیشتر حالت مادرانه می یابد و حالت دومی در این مورد عقب تر و کمتر است. در خانواده های مرفه تفاوت میان دو دختر زیاد نمی باشد. دختر دوم از لحاظ عاطفی به پدر و مادر وابستگی بیشتر دارد. لذا احساس عدم امنیت بیشتری دارد. دختر اول فکر می کند به اندازه دختر کوچک به او توجه نمی کنند. لذا ممکن است ساکت و گوشه گیر شود، اما به هر حال در کار یکدیگر مداخله نمی کنند. در خانواده معمولی دختر اول سعی دارد پا جای پای مادر بگذارد، از این رو می کوشد بر دختر دوم اعمال سلطه کرده و به او دستور داده و تحکم نماید. دختر دوم از اراده ضعیف تری برخوردار است و اعتماد به نفس زیادی ندارد. 

"نمیدانم"

همین حالا در زندگی به چه چیزی نیاز داری؟

"نمی دانم"

به نظر تو در این لحظه چیست که از همه مهمتر است؟

"نمی دانم"

پس تو چه میدانی؟

(همراه با لبخند)"نمیدانم"

گفتگوی میان یک پسر 12 ساله و مادرش در دفتر مشاوره

برگرفته از کتاب wonder boys "مایکل گوریان"

بابت تاخیر از همه کسانی که سر میزنن و نمیزنن(که تعدادشون بیشتره) عذر خواهم

بزودی وبلاگ رو به روز میکنم

اسمش شد مـــــــــد...
شلوار لی را برایمان فرستادند؛اول هم بد نبود...
بعد شد آفت غیرت وحیا...
پسرانه اش از بالا کوتاه شد ودخترانه اش از پایین....
چادر شد مانتو های بلند؛مانتو ها ذره ذره آب رفت...حالا دیگر باید آنرا بلوز نامید...
چادر چادری هاهم کم کم تبدیل به شنل شد...
یا آنقدر نازک که بودنش طعنه ایست به نبودنش...
حالا که دیگر شلوار جایش را به ساپورت داده...؛روسری هاهم که از عقب وجلو آب رفته...
مانده ام فردا فرزندان این نسل هنوز هم "مـــــــــادر" را اسوه پاکی
و "پـــــــدر" را مظهر مردانگی می دانند!!؟
از نسلی که بی بندوباری فکری را روشــــن فکـــــری، وبی حیایی وبی عفتی را مد روز می دانند...
یا به قول خیلی ها دلت باید پاک باشد،ظاهر مهم نیست!!!!!

کاش مردان حرمت مردبودنشان رابدانند...
وزنان شوکت زن بودنشان را...
کاش مردان همیشه مرد باشند و زنان همیشه زن...

یکی از دلایل این امر آنست که پسران ۱۴ ساله و پدرانشان یکدیگر را عصبانی میکنند اغلب این تنها کاری است که پدران انجام میدهند تا محبت و عشق خودشان را به پسرشان نشان دهند. آموختن به او شاید غیر ممکن باشد.

این دو مرد یعنی پدر و پسر یکدیگر را عصبانی میکنند. اگر مرد دیگری به این جمع اضافه شود، این دو میتوانند کمی ارام بگیرند.

در گذشته به دو طریق به پسر ها کمک میشد تا به بزرگسالی برسند.

اول اینکه مرد یا مردانی به عنوان مشاور ، مهارتهای مهم زندگی را به انها می اموخت . دوم اینکه در مراحل خاصی از این فرایند آموزش ،این مردان جوان همراه گروه مردان مسن تر و آگاه به این طرف و آن طرف میرفتند.. این کار به منزله طی روند جدی رشد از قبیل آزمایش، آموزش های مذهبی و مسئولیت های جدید بود.

در نقطه مقابل لاکوتاها مادران و پسران امروزی قرار دارند که بر اساس عقیده برخی نویسندگان ،معمولا ناشی و نسبتا لوس بار می آیند.

زمانی که ابراهیم از اسماعیل اش گذشت تا در یک دل دو دوست قرار ندهد.

و خداوند در مقابل اسماعیل را به او برگرداند

قابل توجه بعضی ها !

به زودی وبلاگ به روز میشه

ما تنها چیزهایی که در اختیار نوجوانان پانزده- شانزده ساله می­گذاریم مقدار بیشتری ار همان چیز های قبلی است.

در حالی که او از نظر فیزیکی و هورمونی اماده است تا نقش یک بزرگسال را برعهده بگیرد اما ما می­خواهیم او پنج یا شش سال دیگر صبر کند.

باید چیزی به او بدهیم که با روح یک پسر ارتباط دارد . او را به طور کامل وارد نوعی تلاش خلاقانه و عاطفی نمایید که به زندگی اش شادابی ببخشد . همه چیز هایی که بخشی از نگرانی های والدین هستند( مواد مخدر، انحرافات و...) به این علت اتفاق می افتد که ما راه هایی را پیدا نمی کنیم تا از آن طریق مردان جوان را بتوانند بدرخشد.

پسر ها به جامعه بزرگتر نگاه می‏ کنند و کمتر چیزی می یابند که آنرا باور داشته باشند یا در آن شرکت کنند.

آیا بطری شما حاوی نوشیدنی بوده است؟ ایا کمی از ان را نوشیده اید؟

حتما متوجه شده اید که طعم آن کمی عجیب است و کمی مزه پلاستیک دارد!

انچه شما چشیده اید پلی اتیلین ترفیلت(فتالیت) بوده است. وقتی شما یکی از این بطری های پلاستیکی شفاف را بگذارید تا گرم شود فتالیت شروع به نفوذ داخل نوشیدنی میکند. هر اندازه گرما بیشتر باشد و هر چه اسید نوشیدنی بیشتر فتالیت بیشتری داخل نوشیدنی نشت خواهد کرد.

فتالیت ها رشد غدد درون ریز در دختران را تسریع می بخشد و باعث می شود سینه هایشان بسیار زود تر از موعد مشخص رشد کند. این یعنی زودتر به بلوغ می رسند. این دختران در خونشان تاشش برابر بیشتر از دختران دیگران فتالیت دیده می شود.

نوشیدنی های گرمی که در شیشه های پلاستیکی شیر نوزادان ریخته می‏‏ شود به دلیل نفوذ بیسفنول A علاوه بر تاثیرات مخربی و غیر قابل برگشتی که بر روی مغز نوزادان پسر می گذارد عملکرد مناطقی از مغز از جمله مناطقی که مربوط به جنسیت، تولید مثل، حافظه و انگیزه می شود را مختل می کند.

اثر فتالیت در پسران کاملا متفاوت است

به نظر می رسد کند کردن و نهفته کردن رشد جنسی و به تعویق انداختن بلوغ نهایت تاثیری است که این مواد روی پسران می گذارد.

اما،

پژوهشگران ایتالیایی دریافتند وقتی حیوانات ازمایشگاهی (نر ) در معرض این مواد شیمیایی قرار داده شوند به نظر میرسد هنگامی که این حیوانات جوان هستند در مقایسه با زمانی که بالغ می شوند نسبت به محیط اطراف کمتر کنجکاوند. حیوانات نری که بسیار جوان هستند وقتی در معرض این مواد شیمیایی قرار می گیرند، در آینده کمتر شبیه به نرها هستند و رفتارشان زنانه شده و کاملا شبیه به ماده ها می شوند.

در سالهای اخیر دانشمندان دریافتند که عمل تستوسترون در پسران فراتر از تحریکات و اعمال جنسی است. تستسترون محرک علاقه برای توفیق یافتن، بهترین بودن و رقابت کردن است ولی فتالیت ها قدرت تستسترون در بدن پسرها را کاهش می دهد.

اثرات مخرب و زیان بار استروژن های محیطی (مثل همین فتالیت ها) روی پسران ممکن است علاوه بر افزایش بیش فعالی، احتمالا باعث اسیب به مغز نیز شود.

و زود چتری از جنس پلاستیک روی سر‌ بگیریم که مبادا مثل کلوخ آب شویم.

قرار نبوده این قدر دور شویم و مصنوعی،

ناخن های مصنوعی، دندان های مصنوعی،

خنده های مصنوعی، آواز‌های مصنوعی، دغدغه های مصنوعی …

هر چه فکر می‌کنم می‌بینم قرار نبوده ما این چنین با بغل دستی هایمان در رقابت های تنگانگ باشیم

تا اثبات کنیم موجود بهتری هستیم

این همه مسابقه و مقام و رتبه و دندان به هم نشان دادن برای چیست؟

قرار نبوده همه از دم درس خوانده بشویم،

از دم دکترا به دست بر روی زمین خدا راه برویم

بعید می دانم راه تعالی بشری از دانشگاه ها و مدرک های ما رد بشود

باید کسی هم باشد که گوسفندها را هی کند، دراز بکشد نی لبک بزند با سوز هم بزند.

قرار نبوده این ‌همه در محاصره سیمان و آهن،

طبقه روی طبقه برویم بالا

قرار نبوده این تعداد میز و صندلی‌ِ کارمندی روی زمین وجود داشته باشد

بی شک این همه کامپیوتر و پشت های غوز کرده آدم های ماسیده در هیچ کجای خلقت لحاظ نشده بوده …

تا به حال بیل زده‌اید؟

باغچه هرس کرده‌اید؟

آلبالو و انار چیده‌اید؟

کلاً خسته از یک روز کار یَدی به رختخواب رفته‌اید؟

آخ که با هیچ خواب دیگری قابل مقایسه نیست.

این چشم ها برای نور مهتاب یا نور ستارگان کویر،

برای دیدن رنگ زرد گل آفتابگردان،

برای خیره شدن به جاریِ آب شاید،

اما برای ساعت پشت ساعت، روز پشت روز،

شب پشت شب خیره ماندن به نور مهتابی مانیتورها آفریده نشده‌اند.

قرار نبوده خروس ها دیگر به هیچ کار نیایند و ساعت های دیجیتال به ‌جایشان صبح خوانی کنند.

آواز جیرجیرک های شب نشین حکمتی داشته حتماً،

که شاید لالایی طبیعت باشد برای به خواب رفتن‌ ما تا قرص خواب‌ لازم نشویم

و این طور شب تا صبح پرپر زدن اپیدمی نشود.

من فکر می‌کنم قرار نبوده کار کردن، جز بر طرف کردن غم نان،

بشود همه دار و ندار زندگی مان، همه دغدغه ‌زنده بودن مان.

قرار نبوده کنار هم بودن و زاد و ولد کردن، 

این همه قانون مدنی عجیب و غریب و دادگاه و مهر و حضانت و نفقه و زندان و گروکشی

و ضعف اعصاب داشته باشد.

قرار نبوده این طور از آسمان دور باشیم

و سی‌ سال بگذرد از عمر‌مان و یک شب هم زیر طاق ستاره ها نخوابیده باشیم.

قرار نبوده کرِم ضد آفتاب بسازیم تا بر علیه خورشید عالم تاب و گرما و محبتش، زره بگیریم و جنگ کنیم.

قرار نبوده چهل سال از زندگی رد کنیم اما کف پایمان یک بار هم بی واسطه کفش لاستیکی

یا چرمی یک مسافت صد متری را با زمین معاشرت نکرده باشد.

قرار نبوده من از اینجا و شما از آنجا، صورتک زرد به نشانه سفت بغل کردن

و بوسیدن و دوست داشتن برای هم بفرستیم …

چیز زیادی از زندگی نمی‌دانم، اما همین قدر می‌دانم که این ‌همه قرار نبوده ای

که برخلافشان اتفاق افتاده، همگی مان را آشفته‌ و سردرگم کرده

آنقدر که فقط می‌دانیم خوب نیستیم، از هیچ چیز راضی نیستیم، اما سر در نمی‌آوریم چرا …

منبع: http://www.nojavanha.com

و مدیر محترم وبلاگ، قرار نبود همه مطالبت رو کپی کنی!

یادت رفت؟! 

قرار نبود از این وبلاگ های کپی پیستی باشی!

چقدر زود یادت رفت...

ادامه مطلب رو ببینید

داشتن روابط نزدیک تر و صمیمانه تر با پدر و صرف کردن اوقات بیش تر در کنار او و سایر اعضای خانواده، سبب می شود که پدر روحیات، افکار و احساسات فرزند را بهتر بشناسد و این، مانع قضاوت های اشتباه مبتنی بر شایعات درباره ی اعمال و رفتار او خواهد شد.

البته عدم صداقت در گفتار، و یا دوگانگی در رفتار و گفتار می تواند اسباب تردید والدین را فراهم کند. هم چنین رفتارهای پنهان کارانه توسط نوجوان، کنجکاوی بیشتر والدین را برمی انگیزد، جست وجوگری و کاوش آنان را بیشتر می کند.
ارتباط با دوستان نابات نیز والدین را نگران می کند و باعث می شود که آنان از جهات مختلف، در مورد سلامت اخلاقی و رفتاری فرزند خود به کسب اطلاعات بیشتر بپردازند.
همچنین تغییرات سریع رفتاری و مشاهده ی رفتارهای مشکوک، آنان را به بررسی های دقیق تر سوق می دهد؛ بنابراین استفاده از روش های زیر، می تواند باعث آرامش والدین شود و جست وجوگری آنان را از بین ببرد، یا دست کم کاهش دهد:

1- روابط نزدیکتر و صمیمانه تری با والدین داشته باشیم و والدین نیز باید در این مسیر پیشگام باشند.
2- با تعامل و گفت وگوی بیشتر با والدین، می توانیم خود را بیشتر به آنان معرفی کنیم، زیرا تا سخن نگوییم شناخته نمی شویم و به همین دلیل گفته اند:
تا مرد سخن نگفته باشد *** عیب و هنرش نهفته باشد
البته والدین نیز می توانند با برقراری ارتباط کلامی بیشتر، زمینه ی سخن گفتن بیشتر فرزندان را فراهم کنندو آنان رابهتر بشناسند و دیگر نیازی به جست وجو و کسب اطلاعات بیشتر نداشته باشند.
3- رفع ابهام ها و پنهان کاری ها و معرفی صریح شخصیت توسط نوجوانان نیز راهگشاست و اسباب آرامش والدین را فراهم می کند. البته سخت گیری های بیش از حد والدین نیز باعث بروز رفتارهای مبهم و پنهان کاری در رفتارهای نوجوانان و جوانان می شود و بنابراین رفتارهای متعادل والدین، از بروز پنهان کاری های نوجوانان پیشگیری می کند.
4- انتخاب دوستان خوب و مؤدب باعث آسایش خاطر و رفع نگرانی والدین می شود. پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده اند: «المرء علی دین خلیله و قرینه» یعنی انسان بر دین دوست و همنشین خویش است؛ یعنی کسی که با او مصاحبت و همنشینی دارد. هم چنین، گفته اند:
تو اول بگو با کیان زیستی *** پس آنگه بگویم که تو کیستی
در این زمینه، لازم است والدین معیارهای لازم جهت انتخاب دوست را به فرزندان نوجوان و جوان خویش ارائه دهند.

5- وجود صداقت در گفتار، هم چنین هماهنگی بین رفتار و گفتار و همخوانی ابعاد مختلف شخصیت، باعث اطمینان بیشتر والدین به فرزندان می شود. پس والدین باید اهمیت رفتارهای هماهنگ را به فرزندان گوشزد کنند و خود نیز در مقام الگو، چنین صفاتی داشته باشند تا فرزندان از رفتارهای آنان، درس های خوبی فرا بگیرند.
6- زندگی بر اساس روش های مشخص و عدم تغییرات سریع در جهت منفی، کنجکاوی های والدین را از بین می برد.
7- برقراری ارتباط عمیق تر با والدین و شناخت دلایل نگرانی های آنان و از بین بردن این دلایل، باعث افزایش اطمینان آنان می شود. تلاش والدین در جهت بیان نگرانی های خود در مورد فرزندان و راهنمایی به موقع آنان نیز می تواند زمینه ساز سلامت رفتار نوجوانان و جوانان باشد و فضای ارتباطی میان آنان را قرین آرامش سازد.

---------------------------------
منبع مقاله : 
ایمانی، محسن؛ وجدانی، فاطمه؛ (1388)، چالش های من و پدرم،(پاسخ به سؤالات نوجوانان)، تهران: نشر قطره، چاپ اول (1389)

بلکه فقط به دلیل تنوع و البته پرداختن به مساله ای که کمتر مطلبی از اون هست بود.

هر چند که شاید در آینده هم از این نوع مطالب در وبلاگ استفاده بشه،

اما به همه دوستان پیشنهاد می‏کنم اگر در این زمینه سوالی دارند و یا مطلبی ذهنشون رو درگیر کرده،

به وبلاگ  "-----------------"

که به مطالب "--------------------" می پردازه، مراجعه کنند.

آدرس وبلاگ:

به علت عدم اطمینان به صلاحیت فرد مورد نظر در این زمینه لینک حذف شد

داد و فریاد توی خانه چرا؟

باز ایراد های جورواجور

گاه با خواهش و گهی با زور

گیر لپ تاپ می‏دهی هر روز

کله ام تاب می‏دهی هر روبر

روز و شب فکر دیدن سی دی

در خط تازه های دی وی دی

میزنی تیپ مو سیخ سیخی!

شده تکیه کلام تو بیخی!

توی آیینه اگر نگاه کنی

شکل خود حتما اشتباه می‏کنی

که منم این که موی او سیخی است؟

یا که این یک جوان مریخی است؟!

پسر خوب هیچ میدانی؟

ادبیات چاله میدانی

شده در گفته های تو پیدا

میکنی استفاده گاه به گله

شده ورد زبان تو مثلاً

عشقی و سوتی خفن عمرا !

یا برای خوش امد بر و بچ

میشوی با تمام انها مچ

معنی این بر و بچ و مچ را هم،

تو به من یاد داده ای پسرم

ومن از این بر و بچ نادان،

شده ام ناامید و دل نگران

گر چه بس فوق العاده ای پسرم

ولی البته ساده ای پسرم!

میخوری گول صحبت بر و بچ،

مغز تو میشود خزانه گچ

کم کمک درس میشود تعطیل،

می‏کنی کارهای هردمبیل

لامپ را اخلاق اگر خاموش کنی،

میروی نم نمک خلاف کنی

تا بجنبی شب است و تاریکی

پیش رو کوره راه باریکی

انتهایش رسد به ترکستان

گاهی اوقات هم به قبرستان

پسرم کوره راه را برگرد

راه چون شب سیاه را برگرد

نوجوانی و شور و شر داری

پیش رو راه پر خطر داری

جاده صاف همین بغل است،

معنی اش همت و کمی عمل است

"پند جاوید" گوش کن پسرم

چون که من ناسلامتی پدرم!!

"استاد محمد جاوید"

نه به عینک های دودی که هر فریمش به اندازه کله گربه هست،

نه به استعمال کلمات تاسف آور، زشت و توهین گونه است،

نه به استفاده از کلمات بزرگ یا تعارف گونه در صحبت ها،

نه به بی محلی به بچه ها و مخلوط نشدن با آنها،

نه به اظهار کمالات و اظهار نظر در هر موضوعی،

نه به شکل و آرایش خاص ریش و سبیل،

نه پوشیدن لباس های سیاه یا تیره،

نه به شکل راه رفتن های مضحک،

نه شلوار های پاره و وصله زده،

نه جدی و اخمو بودن،

نه تکبر و غرور،

در فرهنگ لغت مردانگی، در مقابل کلمه مرد نوشته شده:

خواننده عزیز برای درک معنای کلمه مرد لطفاً به کلمه نامردی مراجعه فرمائید.

اول: دوستان از درج نظراتی که قابل تایید نیستند خودداری کنید چون ابدا تایید نمیکنم 

دوم: ایمیل رو گذاشتم برای ارتباط بیشتر (میتونید ایمیل رو به شکل خصوصی برام ارسال کنید)

 یکی از نگرانیها و دغدغه های والدین ، دلواپسی آنها نسبت به آینده پسرانشان از لحاظ ایفای نقش و وظایف مردانه است.این نگرانی خصوصا در مواقعی که پسران در بازیهای گروهی و مراودات اجتماعی مشکل دارند و یا هنگامیکه از طرف همسالان خود طرد می شوند یا با القابی مانند بچه ننه یا تیتیش مامانی مورد خطاب قرار می گیرند دو چندان می شود.

در فرهنگ ما رفتار مردانه چگونه رفتاری است و چه عواملی در شکل گیری آن دخالت دارند؟نقش پدر ومادر  خواهرو برادر دوستان و همسالاندر شکل گیری منش مردانه چه مقدار است؟صفات مردانه کدامند؟

منظور ما از ویزگیهای مردانه خشونت طلبی ، سلطه جویی، جسارت ،بزهکاری ،نا آرامی و پر سرو صدا بودن نیست بلکه رفتار مردانه به معنای قاطعیت، مثبت بودن ،مسئولیت پذیری  ،منطقی بودن و توانایی ایجاد تغییر در موقعیتهای سخت است.

مطالعات بیانگر این است که رشد رفتار مردانه در پسران با تصور فرزند از پدر به عنوان تصمیم گیرنده ،تربیت کننده و ایجاد کننده محدودیت ( محدویت معقول و قابل دفاع) ارتباط دارد.

پدر باید در خانواده حضوری فعال داشته باشد و هم از نظر جسمی و هم از نظر فکری در دسترس اعضای خانواده باشد . پدر مسئول و وظیفه شناس می تواند امکان تقلید پسرش از رفتار مردانه خود را بوجود آورد.خواسته هایپدر باید با توانمندیهای پسر همخوانی و تناسب داشته باشد. به عبارت دیگر پسر باید احساس کند که پدر او را همانطور که هست دوست دارد و برای او ارزش قائل است. او نباید احساس کند که ارزش او ناشی از نحوه کار وفقط در گرو کسب موفقیت اوست بلکه باید با تمام وجود محبت بی قید و شرط پدر  و خانواده را احساس کند.

همانند سازی

فرزندان در جریان رشد خود رفتاری را که از والدین خود می بینند سرمشق و الگو قرار داده و با آن  همانند سازی می کنند. همانند سازی چیزی بیشتر از تقلید است یعنی خود را به جای آنها تصور کرده و از موفقیت آنها شاد و از شکست آنها غمگین می شوند مانند اینکه این وقایع برای خود آنها روی داده است.

پسران دوست دارند رفتار پدر خود را الگو قرار دهند . نکته قالب توجه اینکه مطالعات حاکی از آن است که پسرانی که رابطهمحبت آمیزتری با پدران خودداشته اند ویژگیهای مردانه تری از خود بروز داده اند. در خانواده هایی که مادران نقش غالب داشته اند پسران در همانند سازی نقش مردانه با مشکل مواجه شده اند .

پس از والدین ، خواهران و برادران نیز نقش بسزایی در همانند سازی فرزندان دارند .گروه همسالان و معلمان نیز در شکل گیری شخصیت فرزندان نقش دارند.بطور کلی باید گفت که نوع ارتباطات نوجوان با اطرافیان در دوره نوجوانی که تقریبا از سن 12 سالگی شروع میشود در شکل گیری شخصیت او تاثیرعمده ای دارد به گونه ای که می توان گفت شخصیت فرد در دوره جوانی و میانسالی نیز تا حد زیادی متاثر از دوره نوجوانی خواهد بود.

هویت یابی

نوجوان از طریق همانند سازی  هویت خود را کسب می کند.هر اندازه ارزشهایی که از سوی والدین ، معلمان و همسالان ارائه می شود همخوانی و هماهنگی بیشتری با هم داشته باشند به همان نسبت نوجوان در هویت یابی موفق تر است.در صورتی که نظرها و ارزشها به میزان زیادی با هم تفاوت و یا تضاد داشته باشند احتمال سر در گمی در نوجوان بیشتر خواهد بود.صاحبنظران معتقدند که نوجوان باید این امکان را داشته باشد که شیوه های رفتاری گوناگون را بیازماید و فرصت داشته باشد تا به اهدافی در زندگی دل بندد و در راه رسیدن به آنها گام بردارد.بدیهی است با توجه به خطراتی که نوجوانان را تهدید می کند نظارت غیر مستقیم بر عملکرد آنها امری ضروری و لازم است. در ضمن این حقیقت را باید پذیرفت که نمی توان رفتار یک نوجوان را کاملا تحت کنترل قرار دادچون او بخشی از وقت خود را در بیرون از خانه و با افراد و گروههای دیگر سپری می کند. ..

نحوه تعامل پدر و پسر

به پدران توصیه می شود حداقل یکبار در ماه با پسر خود به تنهایی بیرون  بروند و در باره آنچه در زندگی او می گذرد گفتگو کنند و زمینه ای را فراهم آورند تا او بتواند آزادانه احساساتش را بیان نماید . پیشنهاد می شود با هماهنگی قبلی انتظارات متقابل خود را نوشته و در این جلسه با هم تبادل نظر نمایند.

پدر می تواند با برخورد محترمانه در خانه عزت نفس پسر خود را افزایش دهد فرزند باید اطمینان حاصل کند که ارزش و احترامش موکول به بزرگ شدن او نیست و با همین سن و سال نیز مورد قبول خانواده است.

پدر باید در دوره نوجوانی فرزندش نقش مشاور را ایفا کند :حرفهای او را کاملا گوش کند و سپس او را راهنمایی نماید .

نکته مهم دیگررابطه میان مسئولیت و امتیاز است. نوجوان باید بداند که وقتی امتیاز بیشتری دریافت خواهد کرد که از عهده مسئولیتهایش برآید.رابطه میان مسئولیت و امتیاز باید شفاف باشد و پدر و پسر هردو برداشت یکسانی از آن داشته باشند.

چون همسالان نقش مهمی در شکل گیری شخصیت نوجوان دارند هرچه ارتباط فرزند با گروه همسالان بیشتر باشد پدر نیز باید تماس خود را با فرزند بیشتر کند. لذا پیشنهاد می شود امکان حضور دوستانش را در منزل فراهم کنید و او را تشویق نمایید که دوستانش را به خانه دعوت نماید. این مهم به خانواده هایی که فرزندشان کمرو و خجالتی است بیشتر تاکید می شود.

یکی از راههایی که می تواند رابطه پدر و پسر را استحکام بیشتری بخشد توجه به علایق ورزشی فرزنداست. برای اینکار لازم نیست که پدر حتما از ویژگیها و آمادگی جسمانی بالایی در ورزش مورد نظر برخوردار باشد بلکه ابراز علاقمندی به آن ورزش و حتی الامکان انجام تمرینات ساده با فرزند نیز می تواند در تحکیم روابط آنها موثر باشد. حتی تماشا کردن فعالیتهای ورزشی فرزند و ابراز احساسات به او نیز اهمیت زیادی دارد.