من دینی ندارم، اما به عقاید دیگران احترام می گذارم

جمله ای تکراری که احتمالا همه ما آنرا شنیده ایم.

اما آیا به راستی چنین است؟

تجربه ثابت کرده است بسیاری از افرادی که این جمله را به زبان می آورند، به آن پایبند نیستند. بارها از سوی این مدعیان ثابت شده که کمترین حرمتی برای اعتقادات دیگران قائل نیستند.

حرف های دو پهلو، نیش و کنایه، تمسخر و... نسبت به اعتقادات دیگران را می شود در رفتار و گفتار این عده مشاهده کرد. شاید بتوان گفت این افراد حتی معنای این جمله را درک نکرده اند و صرفا به خاطر حفظ وجهه ی اجتماعی خودشان این ادعا را مطرح می کنند چرا که می دانند اگر این ادعا را نداشته باشند به نوعی در مقابل جامعه ایستاده اند و از هر لحاظ مخصوصا از جنبه اخلاقی طرد می شوند.

بنابراین این جمله کوششی ریاکارانه برای نشان ندادن و مخفی نگه داشتن  اصل تفکرات این افراد است. در حقیقت هیچ تضمینی برای رفتار آنها وجود ندارد زیرا کسی که به چیزی پایبند نیست و تفکرش از مبنای هیچ سرچشمه می گیرد، آزاد و رها به هر شکلی کوشش می کند که به هدف خود برسد چراکه در مخفی گاه ذهن خود تصور می کند که هیچ تشویق و مجازاتی در کار نیست.

معمولا این افراد هیچ حد و حدودی برای اعمال و رفتار و تفکراتشان نمی شناسند و حتی در بعضی موارد در مقابل قانون هم می ایستند، البته تا آنجا که قدرتش را داشته باشند، در غیر اینصورت سعی می کنند مخفیانه قانون شکنی کنند.

شاید احساس کنید کمی غیر منصفانه است، اما نه!

به این فکر کنید اگر شما چارچوبی برای خود قائل نباشید آیا برای اعتقادات دیگران چارچوبی قائلید؟

وقتی که اعتقادات دیگران برای شما ارزشی ندارد چه دلیلی برای احترام گذاشتن به آن وجود دارد؟

شما تصور می کنید که در مقابل چیزی مسئول نیستید و در مقابل هیچ چیز مورد بازخواست قرار نمی گیرید، پس چه دلیلی دارد به عقاید دیگران احترام بگذارید؟

اخلاق؟

البته به خوبی می دانیم این کوشش ریاکارانه به وسیه این افراد همیشه در پس اخلاقیات مخفی مانده است. پس اخلاق بهانه خوبی برای این عده است.

صد البته که مقصود این نوشته تطهیر و تعظیم دین داران نیست اما به هر حال دینداران با هر سطح ایمان و اعتقاد در چارچوبی مشخص زیست می کنند و به خوبی می دانند روزی مورد بازخواست قرار خواهند گرفت.

پس بهتر است هیچ وقت به این افراد(مدعیان دروغگو) اعتماد نکنیم.

مدیر وبلاگ خود تصمیم به ادامه کار در سیستم وبلاگدهی دیگر گرفته:

http://iranmens.blog.ir/

باشد درس عبرتی برای تنگ نظران

بعدشم بره روی پشت بابا راه بره تا خستگی بابا در بره!

آیا زیبایی= دوست داشتنی بودن؟

ﺯﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ،
ﺑﻠﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﻨﺪ .

ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﺷﺖ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ

ﺳﮓﻫﺎ ﺍﺻﻼ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﻓﻘﯿﺮﺷﺎﻥ ﭘﺎﺭﺱ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ

ﺍﺳﮑﯿﻤﻮﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎﯼ ﺁﻻﺳﮑﺎ ﺑﺪﺷﺎﻥ ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ

ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﻫﻢﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ

ﺯﯾﺮﺍ “ ﺣﺲ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﯾﺪﻥ ” ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ

قابل توجه...

اینکه دختر است یا پسر، سفید است یا سبزه، چشمانش روشن است یا تیره؟

ما به طور غریزی احساس می کنیم که این اطلاعات پایه، سر نخ بزرگی در باره شخصیت آینده کودکمان به ما می دهد.

کیت فرمن که دو دختر و یک پسر دارد، معتقد است که پسرش «جان» همیشه بی قرارتر از دخترش است. حتی در چهار ماهگی وقتی می خواسته پوشکش را عوض کند، جان با پاشنه پا به کف اتاق می کوبیده است. او اضافه می کند، «شما می توانید در تمام خانه سر و صدای او را بشنوید.»

اما آیا این صفات وابسته به جنس، چیزی است که با کودک متولد می شود یا اینکه اکتسابی است و ما به او یاد می دهیم؟ بیشتر متخصصان براین باورند که ترکیبی از هر دو مورد است.

تحقیقات نشان می دهد که ساختمان مغز باعث بسیاری از تفاوتهای رشدی می شود ـ عموما تصور می گردد پسرها در مواردی که اعمال، تحت کنترل نیمه راست مغز هستند، بهتر عمل می کنند.

به این معنا که آنان فعالیتهای بدنی را بهتر انجام می دهند و حال آنکه، تکامل سریعتر نیمه چپ مغز در دختران بدان معناست که آنها در عملکردهایی نظیر مهارتهای حرکتی مثل نوشتن و صحبت کردن ماهرانه تر عمل می کنند.

به هرحال به نظر می رسد که این تفاوتهای طبیعی، توسط والدین و اجتماع بزرگتر جلوه می کنند و حال آنکه مانع شکوفایی ویژگیهای نامناسب کودکان می شوند.

در آزمایشی از والدین چند کودک خواسته شد تا نوزادانشان را که جنسیت آنها معلوم نبود، پیدا کنند. بعضی از کودکان پوشک بسته بودند و بعضی لباس بچگانه (سرهمی) به تن داشتند که به رنگ صورتی یا آبی بودند. رنگ، ضرورتا با جنسیت واقعی کودک هماهنگی نداشت.

چندین بار با کودک برحسب رنگ لباسی که می پوشید، با او به طرز متفاوتی رفتار و یا گفتگو می شد.

ژانت گیبون، مادر دو کودک، در مورد بچه هایش به این مسأله پی برد، او می گوید: «پسرش که اکنون شش ساله است همیشه ناآرامتر از دختر هشت ساله اش، اِما،بوده است.»

ولی می افزاید: «من تصور می کنم که ما عادت کرده ایم شلوغ کردن را از پسران انتظار داشته باشیم. با نگاهی به گذشته، به یاد می آورم که من تحمل کمتری در مقابل شلوغ کردن اِما داشتم.»

در اینجا پاره ای از تفاوتهای اصلی میان جنسها (دختر و پسر) بیان شده است. مهم است که بدانیم این ویژگیها کلی هستند. به قول یک روانشناس، (دوروتی اینون) هر کودک خصوصیات منحصر به فردی دارد و هیچ موجودی، زن یا مرد، وجود ندارد که خصوصیات یکسانی داشته باشد. علی رغم وجود تفاوتهای بین جنسها، تفاوتهای خانوادگی نیز در خصوصیات فردی، دخیل هستند.

منبع: نشریه Parents

--------------------------------------------

به نام حضرت حق

تصویر اینفوگرافیک زیر در مورد تلفن همراه و معایب استفاده بیش از اندازه از این وسیله پر دردسر است.

توجه داشته باشید اگر در مورد معایب وسیله یا عمل خاصی حرفی به میان آمد مقصود نفی آن و صد درصد رهاکردن آن نیست،

بلکه هشداری است صرفا برای استفاده بهتر و به اندازه در حدی که مشکلی برای ما بوجود نیاورد!

برای مشاهده در اندازه بزرگتر بر روی تصویر کلیک کنید!

به نام حضرت حق

برای دانلود اینجا کلیک کنید

زمانی که ابراهیم از اسماعیل اش گذشت تا در یک دل دو دوست قرار ندهد.

و خداوند در مقابل اسماعیل را به او برگرداند

قابل توجه بعضی ها !

آیا بطری شما حاوی نوشیدنی بوده است؟ ایا کمی از ان را نوشیده اید؟

حتما متوجه شده اید که طعم آن کمی عجیب است و کمی مزه پلاستیک دارد!

انچه شما چشیده اید پلی اتیلین ترفیلت(فتالیت) بوده است. وقتی شما یکی از این بطری های پلاستیکی شفاف را بگذارید تا گرم شود فتالیت شروع به نفوذ داخل نوشیدنی میکند. هر اندازه گرما بیشتر باشد و هر چه اسید نوشیدنی بیشتر فتالیت بیشتری داخل نوشیدنی نشت خواهد کرد.

فتالیت ها رشد غدد درون ریز در دختران را تسریع می بخشد و باعث می شود سینه هایشان بسیار زود تر از موعد مشخص رشد کند. این یعنی زودتر به بلوغ می رسند. این دختران در خونشان تاشش برابر بیشتر از دختران دیگران فتالیت دیده می شود.

نوشیدنی های گرمی که در شیشه های پلاستیکی شیر نوزادان ریخته می‏‏ شود به دلیل نفوذ بیسفنول A علاوه بر تاثیرات مخربی و غیر قابل برگشتی که بر روی مغز نوزادان پسر می گذارد عملکرد مناطقی از مغز از جمله مناطقی که مربوط به جنسیت، تولید مثل، حافظه و انگیزه می شود را مختل می کند.

اثر فتالیت در پسران کاملا متفاوت است

به نظر می رسد کند کردن و نهفته کردن رشد جنسی و به تعویق انداختن بلوغ نهایت تاثیری است که این مواد روی پسران می گذارد.

اما،

پژوهشگران ایتالیایی دریافتند وقتی حیوانات ازمایشگاهی (نر ) در معرض این مواد شیمیایی قرار داده شوند به نظر میرسد هنگامی که این حیوانات جوان هستند در مقایسه با زمانی که بالغ می شوند نسبت به محیط اطراف کمتر کنجکاوند. حیوانات نری که بسیار جوان هستند وقتی در معرض این مواد شیمیایی قرار می گیرند، در آینده کمتر شبیه به نرها هستند و رفتارشان زنانه شده و کاملا شبیه به ماده ها می شوند.

در سالهای اخیر دانشمندان دریافتند که عمل تستوسترون در پسران فراتر از تحریکات و اعمال جنسی است. تستسترون محرک علاقه برای توفیق یافتن، بهترین بودن و رقابت کردن است ولی فتالیت ها قدرت تستسترون در بدن پسرها را کاهش می دهد.

اثرات مخرب و زیان بار استروژن های محیطی (مثل همین فتالیت ها) روی پسران ممکن است علاوه بر افزایش بیش فعالی، احتمالا باعث اسیب به مغز نیز شود.

و زود چتری از جنس پلاستیک روی سر‌ بگیریم که مبادا مثل کلوخ آب شویم.

قرار نبوده این قدر دور شویم و مصنوعی،

ناخن های مصنوعی، دندان های مصنوعی،

خنده های مصنوعی، آواز‌های مصنوعی، دغدغه های مصنوعی …

هر چه فکر می‌کنم می‌بینم قرار نبوده ما این چنین با بغل دستی هایمان در رقابت های تنگانگ باشیم

تا اثبات کنیم موجود بهتری هستیم

این همه مسابقه و مقام و رتبه و دندان به هم نشان دادن برای چیست؟

قرار نبوده همه از دم درس خوانده بشویم،

از دم دکترا به دست بر روی زمین خدا راه برویم

بعید می دانم راه تعالی بشری از دانشگاه ها و مدرک های ما رد بشود

باید کسی هم باشد که گوسفندها را هی کند، دراز بکشد نی لبک بزند با سوز هم بزند.

قرار نبوده این ‌همه در محاصره سیمان و آهن،

طبقه روی طبقه برویم بالا

قرار نبوده این تعداد میز و صندلی‌ِ کارمندی روی زمین وجود داشته باشد

بی شک این همه کامپیوتر و پشت های غوز کرده آدم های ماسیده در هیچ کجای خلقت لحاظ نشده بوده …

تا به حال بیل زده‌اید؟

باغچه هرس کرده‌اید؟

آلبالو و انار چیده‌اید؟

کلاً خسته از یک روز کار یَدی به رختخواب رفته‌اید؟

آخ که با هیچ خواب دیگری قابل مقایسه نیست.

این چشم ها برای نور مهتاب یا نور ستارگان کویر،

برای دیدن رنگ زرد گل آفتابگردان،

برای خیره شدن به جاریِ آب شاید،

اما برای ساعت پشت ساعت، روز پشت روز،

شب پشت شب خیره ماندن به نور مهتابی مانیتورها آفریده نشده‌اند.

قرار نبوده خروس ها دیگر به هیچ کار نیایند و ساعت های دیجیتال به ‌جایشان صبح خوانی کنند.

آواز جیرجیرک های شب نشین حکمتی داشته حتماً،

که شاید لالایی طبیعت باشد برای به خواب رفتن‌ ما تا قرص خواب‌ لازم نشویم

و این طور شب تا صبح پرپر زدن اپیدمی نشود.

من فکر می‌کنم قرار نبوده کار کردن، جز بر طرف کردن غم نان،

بشود همه دار و ندار زندگی مان، همه دغدغه ‌زنده بودن مان.

قرار نبوده کنار هم بودن و زاد و ولد کردن، 

این همه قانون مدنی عجیب و غریب و دادگاه و مهر و حضانت و نفقه و زندان و گروکشی

و ضعف اعصاب داشته باشد.

قرار نبوده این طور از آسمان دور باشیم

و سی‌ سال بگذرد از عمر‌مان و یک شب هم زیر طاق ستاره ها نخوابیده باشیم.

قرار نبوده کرِم ضد آفتاب بسازیم تا بر علیه خورشید عالم تاب و گرما و محبتش، زره بگیریم و جنگ کنیم.

قرار نبوده چهل سال از زندگی رد کنیم اما کف پایمان یک بار هم بی واسطه کفش لاستیکی

یا چرمی یک مسافت صد متری را با زمین معاشرت نکرده باشد.

قرار نبوده من از اینجا و شما از آنجا، صورتک زرد به نشانه سفت بغل کردن

و بوسیدن و دوست داشتن برای هم بفرستیم …

چیز زیادی از زندگی نمی‌دانم، اما همین قدر می‌دانم که این ‌همه قرار نبوده ای

که برخلافشان اتفاق افتاده، همگی مان را آشفته‌ و سردرگم کرده

آنقدر که فقط می‌دانیم خوب نیستیم، از هیچ چیز راضی نیستیم، اما سر در نمی‌آوریم چرا …

منبع: http://www.nojavanha.com

و مدیر محترم وبلاگ، قرار نبود همه مطالبت رو کپی کنی!

یادت رفت؟! 

قرار نبود از این وبلاگ های کپی پیستی باشی!

چقدر زود یادت رفت...

ادامه مطلب رو ببینید

بلکه فقط به دلیل تنوع و البته پرداختن به مساله ای که کمتر مطلبی از اون هست بود.

هر چند که شاید در آینده هم از این نوع مطالب در وبلاگ استفاده بشه،

اما به همه دوستان پیشنهاد می‏کنم اگر در این زمینه سوالی دارند و یا مطلبی ذهنشون رو درگیر کرده،

به وبلاگ  "-----------------"

که به مطالب "--------------------" می پردازه، مراجعه کنند.

آدرس وبلاگ:

به علت عدم اطمینان به صلاحیت فرد مورد نظر در این زمینه لینک حذف شد

شاید خیلی ها نفهمند من چی میگم ولی دوستان نزدیکم مطمئنم میدونند من چی میگم

ولی توکل بر خود کریمش

خدایا کاش به من هم خلوص ابراهیمی بدهی

ان شا الله

 پسرم مي‌پرسد

تو چرا مي‌جنگي؟

من تفنگم در مشت

كوله‌بارم در پشت

بند پوتينم را محكم مي‌بندم

مادرم

آب و آيينه و قرآن در دست

روشني در دل من مي‌كارد

پسرم بار دگر مي‌پرسد:

تو چرا مي‌جنگي؟

با تمام دل خود مي‌گويم:

تا چراغ از تو نگيرد دشمن