در حدود ۱۴ سالگی مرحله جدیدی آغاز می شود . معمولا در این سن، پسر رشد سریعی دارد و اتفاق مهمی در درون او می افتد- سطح تستسترون در بدن او تا هشت برابر افزایش مییابد، گر چه هر پسری ویژگی های خاص خودش را دارد، اما معمولا پسر ها در این سن کمی اهل بحث و جدل، نا آرام و دمدمی مزاج هستند. این بدان معنی نیست که آنها دارند بد می شوند- بلکه تنها به صورت یک خود جدید متولد می شود و کشمکش همیشه مستلزم تولد است. آنها نیاز دارند تا پاسخ سوالات بزرگی را بیابند، ماجرا ها و چالش های جدیدی را آغاز کنند و مهارت هایی را برای زندگی بیاموزند.

ما تنها چیزهایی که در اختیار نوجوانان پانزده- شانزده ساله میگذاریم مقدار بیشتری ار همان چیز های قبلی است.
در حالی که او از نظر فیزیکی و هورمونی اماده است تا نقش یک بزرگسال را برعهده بگیرد اما ما میخواهیم او پنج یا شش سال دیگر صبر کند.
باید چیزی به او بدهیم که با روح یک پسر ارتباط دارد . او را به طور کامل وارد نوعی تلاش خلاقانه و عاطفی نمایید که به زندگی اش شادابی ببخشد . همه چیز هایی که بخشی از نگرانی های والدین هستند( مواد مخدر، انحرافات و...) به این علت اتفاق می افتد که ما راه هایی را پیدا نمی کنیم تا از آن طریق مردان جوان را بتوانند بدرخشد.

پسر ها به جامعه بزرگتر نگاه می کنند و کمتر چیزی می یابند که آنرا باور داشته باشند یا در آن شرکت کنند.
ادامه مطلب
|