در آزمایشی از والدین چند کودک خواسته شد تا نوزادانشان را که جنسیت آنها معلوم نبود، پیدا کنند. بعضی از کودکان پوشک بسته بودند و بعضی لباس بچگانه (سرهمی) به تن داشتند که به رنگ صورتی یا آبی بودند. رنگ، ضرورتا با جنسیت واقعی کودک هماهنگی نداشت.
چندین بار با کودک برحسب رنگ لباسی که می پوشید، با او به طرز متفاوتی رفتار و یا گفتگو می شد.
ژانت گیبون، مادر دو کودک، در مورد بچه هایش به این مسأله پی برد، او می گوید: «پسرش که اکنون شش ساله است همیشه ناآرامتر از دختر هشت ساله اش، اِما،بوده است.»
ولی می افزاید: «من تصور می کنم که ما عادت کرده ایم شلوغ کردن را از پسران انتظار داشته باشیم. با نگاهی به گذشته، به یاد می آورم که من تحمل کمتری در مقابل شلوغ کردن اِما داشتم.»
در اینجا پاره ای از تفاوتهای اصلی میان جنسها (دختر و پسر) بیان شده است. مهم است که بدانیم این ویژگیها کلی هستند. به قول یک روانشناس، (دوروتی اینون) هر کودک خصوصیات منحصر به فردی دارد و هیچ موجودی، زن یا مرد، وجود ندارد که خصوصیات یکسانی داشته باشد. علی رغم وجود تفاوتهای بین جنسها، تفاوتهای خانوادگی نیز در خصوصیات فردی، دخیل هستند.
|