علاوه بر عوامل ذکر شده، بدآموزیهای اجتماعی نیز در گرایش کودکان و نوجوانان به همجنس گرایی دخالت دارند. مشاهدهی روابط افراد همجنس یا غیر همجنس با یکدیگر، عکسها و فیلم ها، مطالعهی کتابهای نامناسب، شنیدن کنایهها و سخنان نا به جای دیگران و تقلید از الگوهای غلط، احتمال رفتارهای انحرافی را افزایش میدهد. متأسفانه در هر جامعهای افراد منحرفی وجود دارند که از راه فریب، تهدید یا تطمیع با کودکان رابطهی جنسی برقرار میکنند. شاید در آغاز این گونه روابط برای کودکان بیمعنا باشد، امّا به تدریج و با طی شدن مراحل رشد، مسایل برای آنها معنادار میشود. مهمتر آن که این کودکان قربانی در آیندهی نزدیک، خود عامل انحراف در اجتماع خواهند بود. تجربه نشان داده است در مراکز شبانه روزی نیز زمینه برای این قبیل گرایشها وجود دارد. زیرا در این مراکز به ویژه مکان هایی که امکانات تفریحی و سرگرمیهای مناسب و متنوّع وجود ندارد و از نظر کنترل و نظارت در سطح نامطلوبی قرار دارند، نگرانیها و تنشهای روحی افراد افزایش مییابد و آنها بیشتر از حدّ معمول به یکدیگر پناه میبرند این پناه جوییها میل به رفتارهای همجنس گرایانه را تقویت میکند. برخی محقّقان در بررسی عوامل مؤثّر در شکل گیری همجنس گرایی به عوامل روانی نیز اشاره کردهاند. کودکان و نوجوانانی که کم رو هستند واعتماد به نفس پایینی دارند، در صورت قرار گرفتن در موقعیّتهای نامناسب نمی توانند محل را ترک کنند یا در برابر اصرار دیگران مقاومت نمایند. در نتیجه درمعرض خطر لغزش و انحراف قرار میگیرند. شواهد موجود حاکی از آن است که احتمال آلودگی کودکان در این شرایط به مراتب بیشتر از نوجوانان است. گاهی ابتلا به بیماریهای روانی موجب بروز همجنس گرایی میشود. بررسیهای روان شناسان نشان میدهد در بیماران پارانوییدی میل به همجنس گرایی وجود دارد هر چند که بیمار از داشتن این نوع تمایلات، احساس گناه و حقارت میکند.
|